> | Płyty |
Piosenki do mężczyzny
Piosenki do mężczyzny
Spis utworów:
1. Budzę się (Błądzę jak) - 3:06
2. Ciągłość rozmowy - 3:44
3. Cień drzewa - 4:47
4. Do góry nogami (Zarozumiałość, pycha, obłuda) - 3:07
5. Gdybym mogła pisać wiersze - 6:11
6. w jakiego wierzysz boga - 3:25
7. Nostalgia i Ty - z udziałem Marco Lo Russo na akordeonie - 3:45
8. Tak jak Ty nigdy nikt - 4:32
9. Upadłe anioły (Pośród upadłych aniołów) - 4:58
10. Na rozstaju chmur - sł. Włodzimierz Dulemba - 5:56
11. Równolegle w przestrzeni - 4:55
12. Senne koszmary (Senne czary) - 5:13
13. Niebo ciągle nade mną - 4:34
14. Urocze życie - 5:33
15. Nieforemna rozmowa - 4:17
16. Myśli skaczą mi w głowie - 4:34
17. Słońce dnia - 4:30
Nowy album Agnieszki Chrzanowskiej „Piosenki do mężczyzny” zawiera siedemnaście premierowych kompozycji.To siódmy solowy album artystki, ale pierwszy niemal w całości zawierający jej własne teksty. Po „Nie bój się nic nie robić”, „Cały świat płonie”, „Tylko dla kobiet” i „Bez udziału gwiazd” przyszedł czas na „Piosenki do mężczyzny” koncentrujące się wokół tematu porozumienia płci.
Osią albumu jest utwór „Równolegle w przestrzeni”, wskazujący na rządzące relacjami kobiet i mężczyzn uprzedzenia, których podstawową przyczyną jest brak wnikliwej wiedzy dotyczącej odmienności natury kobiet i mężczyzn. Kolejne piosenki to próby opisania elementów wzajemnych relacji obojga płci. „Nieforemna rozmowa”, „Gdybym mogła pisać wiersze”, „Myśli skaczą mi w głowie”, „Ciągłość rozmowy” to utwory podejmujące tematykę szeroko pojmowanego komunikowania się. „Senne koszmary” mówią o „czarach”, które stosowane są przez wszelkiego typu autorytety, a które uniemożliwiają jednostce własną analizę świata i samodzielne podejmowanie decyzji. Tak zwane „czary” w konsekwencji prowadzą także między innymi do pogłębiania przepaści między kobietami a mężczyznami.
„Do góry nogami” dotyka patologii normalności, nieskończonej ilości zachowań, przekonań i nawyków, które na pierwszy rzut oka wydają się naturalne, tymczasem są zakorzenionymi patologiami, do których bezrefleksyjnie przywykliśmy. w utworze „Na rozstaju chmur”, podjęta jest kwestia mitu o dwóch połówkach jabłka, który powoduje niesłychaną ilość frustracji. Idealistyczne podejście jest przeszkodą w prawdziwym poznaniu drugiej osoby. Radość ze wspólnego przeżywania świata pojawia się w utworze „Słońce dnia”, natomiast wskazywanie dróg do siebie drugiej osobie to temat utworu „Cień drzewa”.
Pierwszy singiel albumu to utwór „Budzę się” - „błądzenie”, „zagubienie”, a w końcu „przebudzenie”. Radość z pełniejszej świadomości siebie i jednocześnie zadziwienie samym sobą z przeszłości.
Teledysk do utworu zrealizowany został przez reżysera i operatora Krzysztofa Rosę. Zdjęcia odbyły się nad Morzem Tyrreńskim oraz we włoskim Mieście Sztuki - Sermoneta (region Lacjum), dzięki współpracy z Panią Burmistrz Giuseppiną Giovannoli i Stefano Cortellettim, a także w Krakowie w Studiu Szkoły Kreatywnej Fotografii.
Drugi singiel to utwór „Nostalgia i Ty” - namiętność i gorące emocje z jednej strony, z drugiej chłód i powiększająca się przepaść. Bezruch, na przekór sobie. Ambicja i duma nie pozwalająca przyznać się do uczuć. Wyobrażenia zabijające rzeczywistość. Stracony czas.
„Nostalgia i Ty” - to efekt spotkania Agnieszki i Marco Lo Russo we włoskim średniowiecznym Mieście Sztuki Sermoneta, gdzie był realizowany teledysk do pierwszego utworu singlowego „Budzę się”. Wirtuozerska gra Marco zainspirowała Agnieszkę do napisania utworu z jego udziałem w chwili gdy materiał na płytę był już gotowy. Zorganizowane zostały dodatkowe nagrania i „Nostalgia i Ty” znalazła się na płycie.
Teledysk z udziałem Marco Lo Russo zrealizowany został na ulicach Starego Miasta w Krakowie, na Scenie pod Ratuszem Teatru Ludowego, na Scenie Tęcza oraz w Piwnicy pod Baranami. Realizacji teledysku podjęły się BYCZE FILMY, na czele z operatorem Dawidem Woźnicą.
koordynacja i organizacja produkcji teledysków: Michał Jedynak
W nagraniach albumu udział wzięli:
Wojciech Pieczka - fortepian, akordeon, Szymon Frankowski - kontrabas, Dominik Klimczak - perkusja/instrumenty perkusyjne, klarnet, Marek Michalak - puzon, Jacek Królik - gitary akustyczne i elektryczne, Marcin Rumiński - whistle tin & low, Marcin Dyjak - harmonijka ustna, OCTAVA ensemble pod dyr. Zygmunta Magiery, kwartet smyczkowy CONVIVIUM
oraz
Marco Lo Russo – akordeon w utworze „Nostalgia i Ty”
realizacja nagrań - Aleksander Wilk w Studio 2000 w Krakowie.
realizacja nagrań OCTAVA ensemble - Dariusz Grela w studiu Nieustraszeni Łowcy Dźwięków w Krakowie
realizacja nagrania tin whistle - w utworze „Nostalgia i Ty” - Michał Wójcik w Studio SoundProve w Krakowie
mix i mastering - Andrzej Puczyński w Izabelin Studio
fotografia i koncepcja okładki - Arkadiusz Sędek
płaszcz z kolekcji autorskiej Natashy Pavluchenko, stylizacja - Tomek Gąsienica-Józkowy, makijaż - Aleksandra Gruszka
fotografia Marco Lo Russo - Sobiesław Książek
projekt graficzny albumu oraz singli - Katarzyna Agopsowicz
wydawcy albumu: Polskie Nagrania/Magnetic Records
1. Budzę się (Błądzę jak) - 3:06
2. Ciągłość rozmowy - 3:44
3. Cień drzewa - 4:47
4. Do góry nogami (Zarozumiałość, pycha, obłuda) - 3:07
5. Gdybym mogła pisać wiersze - 6:11
6. w jakiego wierzysz boga - 3:25
7. Nostalgia i Ty - z udziałem Marco Lo Russo na akordeonie - 3:45
8. Tak jak Ty nigdy nikt - 4:32
9. Upadłe anioły (Pośród upadłych aniołów) - 4:58
10. Na rozstaju chmur - sł. Włodzimierz Dulemba - 5:56
11. Równolegle w przestrzeni - 4:55
12. Senne koszmary (Senne czary) - 5:13
13. Niebo ciągle nade mną - 4:34
14. Urocze życie - 5:33
15. Nieforemna rozmowa - 4:17
16. Myśli skaczą mi w głowie - 4:34
17. Słońce dnia - 4:30
Nowy album Agnieszki Chrzanowskiej „Piosenki do mężczyzny” zawiera siedemnaście premierowych kompozycji.To siódmy solowy album artystki, ale pierwszy niemal w całości zawierający jej własne teksty. Po „Nie bój się nic nie robić”, „Cały świat płonie”, „Tylko dla kobiet” i „Bez udziału gwiazd” przyszedł czas na „Piosenki do mężczyzny” koncentrujące się wokół tematu porozumienia płci.
Osią albumu jest utwór „Równolegle w przestrzeni”, wskazujący na rządzące relacjami kobiet i mężczyzn uprzedzenia, których podstawową przyczyną jest brak wnikliwej wiedzy dotyczącej odmienności natury kobiet i mężczyzn. Kolejne piosenki to próby opisania elementów wzajemnych relacji obojga płci. „Nieforemna rozmowa”, „Gdybym mogła pisać wiersze”, „Myśli skaczą mi w głowie”, „Ciągłość rozmowy” to utwory podejmujące tematykę szeroko pojmowanego komunikowania się. „Senne koszmary” mówią o „czarach”, które stosowane są przez wszelkiego typu autorytety, a które uniemożliwiają jednostce własną analizę świata i samodzielne podejmowanie decyzji. Tak zwane „czary” w konsekwencji prowadzą także między innymi do pogłębiania przepaści między kobietami a mężczyznami.
„Do góry nogami” dotyka patologii normalności, nieskończonej ilości zachowań, przekonań i nawyków, które na pierwszy rzut oka wydają się naturalne, tymczasem są zakorzenionymi patologiami, do których bezrefleksyjnie przywykliśmy. w utworze „Na rozstaju chmur”, podjęta jest kwestia mitu o dwóch połówkach jabłka, który powoduje niesłychaną ilość frustracji. Idealistyczne podejście jest przeszkodą w prawdziwym poznaniu drugiej osoby. Radość ze wspólnego przeżywania świata pojawia się w utworze „Słońce dnia”, natomiast wskazywanie dróg do siebie drugiej osobie to temat utworu „Cień drzewa”.
Pierwszy singiel albumu to utwór „Budzę się” - „błądzenie”, „zagubienie”, a w końcu „przebudzenie”. Radość z pełniejszej świadomości siebie i jednocześnie zadziwienie samym sobą z przeszłości.
Teledysk do utworu zrealizowany został przez reżysera i operatora Krzysztofa Rosę. Zdjęcia odbyły się nad Morzem Tyrreńskim oraz we włoskim Mieście Sztuki - Sermoneta (region Lacjum), dzięki współpracy z Panią Burmistrz Giuseppiną Giovannoli i Stefano Cortellettim, a także w Krakowie w Studiu Szkoły Kreatywnej Fotografii.
Drugi singiel to utwór „Nostalgia i Ty” - namiętność i gorące emocje z jednej strony, z drugiej chłód i powiększająca się przepaść. Bezruch, na przekór sobie. Ambicja i duma nie pozwalająca przyznać się do uczuć. Wyobrażenia zabijające rzeczywistość. Stracony czas.
„Nostalgia i Ty” - to efekt spotkania Agnieszki i Marco Lo Russo we włoskim średniowiecznym Mieście Sztuki Sermoneta, gdzie był realizowany teledysk do pierwszego utworu singlowego „Budzę się”. Wirtuozerska gra Marco zainspirowała Agnieszkę do napisania utworu z jego udziałem w chwili gdy materiał na płytę był już gotowy. Zorganizowane zostały dodatkowe nagrania i „Nostalgia i Ty” znalazła się na płycie.
Teledysk z udziałem Marco Lo Russo zrealizowany został na ulicach Starego Miasta w Krakowie, na Scenie pod Ratuszem Teatru Ludowego, na Scenie Tęcza oraz w Piwnicy pod Baranami. Realizacji teledysku podjęły się BYCZE FILMY, na czele z operatorem Dawidem Woźnicą.
koordynacja i organizacja produkcji teledysków: Michał Jedynak
W nagraniach albumu udział wzięli:
Wojciech Pieczka - fortepian, akordeon, Szymon Frankowski - kontrabas, Dominik Klimczak - perkusja/instrumenty perkusyjne, klarnet, Marek Michalak - puzon, Jacek Królik - gitary akustyczne i elektryczne, Marcin Rumiński - whistle tin & low, Marcin Dyjak - harmonijka ustna, OCTAVA ensemble pod dyr. Zygmunta Magiery, kwartet smyczkowy CONVIVIUM
oraz
Marco Lo Russo – akordeon w utworze „Nostalgia i Ty”
realizacja nagrań - Aleksander Wilk w Studio 2000 w Krakowie.
realizacja nagrań OCTAVA ensemble - Dariusz Grela w studiu Nieustraszeni Łowcy Dźwięków w Krakowie
realizacja nagrania tin whistle - w utworze „Nostalgia i Ty” - Michał Wójcik w Studio SoundProve w Krakowie
mix i mastering - Andrzej Puczyński w Izabelin Studio
fotografia i koncepcja okładki - Arkadiusz Sędek
płaszcz z kolekcji autorskiej Natashy Pavluchenko, stylizacja - Tomek Gąsienica-Józkowy, makijaż - Aleksandra Gruszka
fotografia Marco Lo Russo - Sobiesław Książek
projekt graficzny albumu oraz singli - Katarzyna Agopsowicz
wydawcy albumu: Polskie Nagrania/Magnetic Records